- เว็บไซต์ไอลอว์
- ศูนย์ข้อมูลฯ
ฐานข้อมูลคดี
ชื่อคดี
'ชัยชนะ': โพสต์ข้อความวิจารณ์พระมหากษัตริย์
หมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์ พระราชินี และรัชทายาท
ผู้ต้องหา
'ชัยชนะ'
สถานะคดี
คำอธิบายสถานะคดี ภาษาไทย
ชั้นศาลชั้นต้น
สถานะผู้ต้องหา
ยกฟ้อง
เนื้อหาคดีโดยย่อ
‘ชัยชนะ’ เป็นนามสมมติของชายชาวลำพูนที่ป่วยเป็นโรคจิตเวช วันที่ 15 กันยายน 2564 ตำรวจจับกุม ‘ชัยชนะ’ ที่บ้านพักในอำเภอลี้ จังหวัดลำพูน โดย 'ชัยชนะ'ถูกกล่าวหาว่าระหว่างวันที่ 5-6 มกราคม 2564 เขาโพสต์เฟซบุ๊กที่มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับรัชกาลที่สิบ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ ซึ่งเป็นพระราชธิดาของรัชกาลที่สิบ พสิษฐ์ จันทร์หัวโทน ครูสอนภาษาอังกฤษ ที่อาศัยอยู่ที่จังหวัดนราธิวาส และอยู่ในครือข่ายประชาชนปกป้องสถาบัน (คปส.) เป็นผู้ร้องทุกข์กล่าวโทษ 'ชัยชนะ' ต่อสภ.สุไหงโกลก
ข้อเท็จจริงเบื้องต้น
ภูมิหลังผู้ต้องหา
ชัยชนะเป็นชาวจังหวัดลำพุูน มีประวัติรักษาอาการทางจิต
ข้อกล่าวหา
หมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์ พระราชินี และรัชทายาท
-
รูปแบบการจำกัดเสรีภาพ
การดำเนินคดี
-
ประเภทสื่อ
โซเชียลเน็ตเวิร์ค
-
จังหวัด
นราธิวาส
-
ศาล
ศาลจังหวัดนราธิวาส
รายละเอียดการกระทำตามข้อกล่าวหา
คำฟ้องของอัยการพอสรุปได้ว่า ระหว่างวันที่ 5 - 6 มกราคม 2564 จำเลยกระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 รวมสี่กรรมด้วยการโพสต์ข้อความในเฟซบุ๊กตามลำดับ ดังนี้
วันที่ 5 มกราคม 2564 เวลาประมาณ 20.00 น. จำเลยโพสต์ข้อความว่า “ตำรวจเหี้ยไหม? แอบไปจับผู้ชุมนุมตอนเที่ยงคืน แต่บ่อนกลับไม่จับเพราะหลักฐานไม่พอสมควรไล่ออกจากตำรวจไหมแบบนี้? เด็กxxx หรือเด็กป้าม่วง? หน้าด้านไร้ศักดิ์ศรี”
วันที่ 5 มกราคม 2564 เวลาประมาณ 21.00 น. จำเลยแชร์โพสต์จากเพจ “Design for Life ออกแบบชีวิต” มีข้อความว่า “เนื่องในวันเกิดพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา 8 มกราคม 2530 นี้ในฐานะพสกนิกรไทย ผู้จงรักภักดีต่อราชวงศ์ตลอดมา...”จำเลยพิมพ์ข้อความประกอบว่า “ควรไม่ควรแล้วแต่กระโปกว่าซั่น” คำว่า กระโปก ตามพจนานุกรรมราชบัณฑิตยสถานมีความหมายว่า เป็นส่วนหนึ่งของอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอกของชาย หรือสัตว์ตัวผู้ อันเป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรตามประมวลกฎหมายอาญา และเป็นการจาบจ้วง ดูหมิ่น ใส่ความ หมิ่นประมาท และแสดงความอาฆาตมาดร้ายสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ ซึ่งเป็นรัชทายาทของรัชกาลที่สิบ มีเจตนาให้กระทบถึงสถาบันพระมหากษัตริย์
วันที่ 6 มกราคม 2564 จำเลยโพสต์ข้อความตั้งคำถามถึงศาสตร์พระราชา การพัฒนาเศรษฐกิจที่ต่างประเทศพัฒนาไปไกลมากกว่าประเทศไทย “การบริหารประเทศที่พยายามลดบทบาทนักการเมือง เพิ่มบทบาทxxx = ลดความเชื่อมั่นในระบอบประชาธิปไตย ลดขีดความสามารถของประชาชนที่จะช่วยเหลือกัน แต่กลับเพิ่มความน่าเชื่อถือของระบบxxx ที่ตลอดมาทุกยุค ผลประโยชน์ทุกอย่างไปอยู่ที่xxxชาวบ้านเป็นแค่แรงงานสร้างผลประโยชน์ให้ เอาชีวิตเข้าแลก แล้วต้องรอคอยเศษเงิน เศษวัสดุเหลือใช้ฯ มันเหมือนเป็นแผนการบางอย่างที่ขัดกับสามัญสำนึก มีนัยยะแอบแฝงเร้นลัย โดยมีชีวิตคนทั้ง 60-70 ล้านคนเป็นตัวประกันคนที่ทุกข์ยากเดือดร้อน คือตัวประกันทั้งประเทศ มันใช่วิถีของผู้นำ มันใช่วิถีของผู้ปกครองประเทศจริงหรือ? ประชาชนคนตัวเล็กๆ ดูแลกันยังเห็นประโยชน์ชัดกว่า”
วันที่ 6 มกราคม 2564 เวลา 8.00 น. จำเลยแชร์ภาพจากเพจ Coco sang มีข้อความว่า “การควบคุม คือที่ดินออกให้โดยประชามติของรัฐบาล แต่คนที่ได้หน้าคือใครครับ และหากไม่ออกให้โดยรัฐบาลเขามีสิทธิ์สั่งการได้ไงในระบอบประชาธิปไตย” และมีภาพหนังสือพิมพ์พาดหัวว่า “ในหลวงโปรดเกล้าที่ดิน 5 หมื่นไร่ให้คนจนทำกิน จัดสรรในรูปสหกรณ์” ซึ่งมีพระบรมฉายาลักษณ์ของรัชกาลที่เก้า จำเลยโพสต์ประกอบภาพดังกล่าวว่า “การควบคุมมีมาแสนนาน การสั่งทหารฆ่าประชาชนก็เห็นได้โดยตลอด”
ในแต่ละโพสต์อัยการบรรยายกำกับว่า เป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรตามประมวลกฎหมายอาญา และเป็นการจาบจ้วง ล่วงเกิน ดูหมิ่น ใส่ความ หมิ่นประมาท และแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ ทำให้เสื่อมเสียพระเกียรติ ถูกดูหมิ่น เกลียดชัง ทั้งนี้จำเลยมีเจตนาให้ประชาชนเคลือบแคลงสงสัยในพระมหากษัตริย์ และระบอบการปกครองประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข อันเป็นการทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์ ซึ่งเป็นศูนย์รวมของศรัทธาและเป็นที่เคารพบูชาของประชาชนชาวไทย ทำให้ประชาชนเสื่อมศรัทธา ไม่เคารพต่อพระมหากษัตริย์ ซึ่งอยู่ในฐานะที่ผู้ใดจะละเมิดไม่ได้
ยกเว้นโพสต์ที่สองที่บรรยายระบุแตกต่างออกไปว่า เป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรตามประมวลกฎหมายอาญา และเป็นการจาบจ้วง ดูหมิ่น ใส่ความ หมิ่นประมาท และแสดงความอาฆาตมาดร้ายสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ ซึ่งเป็นรัชทายาทของรัชกาลที่สิบ มีเจตนาให้กระทบถึงสถาบันพระมหากษัตริย์ จำเลยมีเจตนาให้ประชาชนเคลือบแคลงสงสัยในพระมหากษัตริย์ และระบอบการปกครองประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข อันเป็นการทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์ ซึ่งเป็นศูนย์รวมของศรัทธาและเป็นที่เคารพบูชาของประชาชนชาวไทย ทำให้ประชาชนเสื่อมศรัทธา ไม่เคารพต่อพระมหากษัตริย์ ซึ่งอยู่ในฐานะที่ผู้ใดจะละเมิดไม่ได้
พฤติการณ์การจับกุม
‘ชัยชนะ’ ถูกจับกุมที่บ้านพักในอำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ในวันที่ 15 กันยายน 2564
เวลาประมาณ 08.00 น. ตำรวจมาที่บ้านพักและได้สอบถามแม่ว่า ‘ชัยชนะ’ อยู่ไหน เมื่อ'ชัยชนะ'ออกมา ตำรวจได้แสดงหมายจับของศาลจังหวัดนราธิวาสให้พูนชัยดู จากนั้นจึงนำตัวเขาไปทำบันทึกการจับกุมที่ สภ.ลี้
จากนั้นในวันที่ 16 กันยายน 2564 จึงควบคุมตัว'ชัยชนะ'จาก สภ.ลี้ ไปส่งให้เจ้าหน้าที่ชุดสืบสวน สภ.สุไหงโก-ลก ที่เดินทางมารับผู้ต้องหาที่จังหวัดนครปฐม ก่อนจะนำตัวเขาไปยัง สภ.สุไหงโก-ลก จังหวัดนราธิวาส โดยไปถึงในเช้าของวันที่ 17 กันยายน 2564
ความเคลื่อนไหวคดี
15 กันยายน 2564
ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชนรายงานว่า ตำรวจจับกุม ‘ชัยชนะ’ ที่บ้านพักในอำเภอลี้ จังหวัดลำพูน
ตามบันทึกการจับกุมระบุว่า เวลาประมาณ 08.00 น. ตำรวจมาที่บ้านพักและสอบถามแม่ได้คำตอบว่า ‘ชัยชนะ’ หลับอยู่ จึงเรียกเขาออกมาและแสดงหมายจับของศาลจังหวัดนราธิวาส ในความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112
หลังการจับกุมตำรวจนำไปตัว 'ชัยชนะ' ไปทำบันทึกการจับกุมที่สภ.ลี้ ‘ชัยชนะ’ ถูกควบคุมตัวไว้ที่สภ.ลี้เป็นเวลาหนึ่งคืน
16 กันยายน 2564
'ชัยชนะ' ถูกควบคุมตัวจากสภ.ลี้ไปส่งตัวให้กับเจ้าหน้าที่ชุดสืบสวนสภ.สุไหงโก-ลก ที่เดินทางมารับผู้ต้องหาในพื้นที่จังหวัดนครปฐม เพื่อนำตัวไปที่ สภ.สุไหงโก-ลก จังหวัดนราธิวาส โดยไปถึงสุไหงโก-ลกในช่วงเช้าวันที่ 17 กันยายน
17 กันยายน 2564
พนักงานสอบสวนสภ.สุไหงโก-ลกแจ้งข้อกล่าวหาและสอบปากคำ 'ชัยชนะ' โดยสรุปได้ว่า
ในวันที่ 11 มกราคม 2564 พสิษฐ์ จันทร์หัวโทน เปิดเฟซบุ๊กและพบว่าผู้ที่ใช้บัญชีเฟซบุ๊กตรงกับ ‘ชัยชนะ’ โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊กรวมสี่ข้อความ
เมื่ออ่านข้อความทั้งหมดพสิษฐ์เข้าใจว่าข้อความที่ผู้ใช้เฟซบุ๊กคนดังกล่าวเขียนถึง หมายถึงพระมหากษัตริย์ไทยจึงได้มาร้องทุกข์กล่าวโทษดำเนินคดีกับ 'ชัยชนะ' ที่ สภ.สุไหงโก-ลก
'ชัยชนะ'ให้การปฎิเสธตลอดข้อกล่าวหา พร้อมกับให้การเรื่องที่ตัวเองมีบัตรประจำตัวผู้พิการ ประเภทความพิการ 4 และมีใบรับรองแพทย์ที่ยืนยันว่าเป็นผู้ป่วยจิตเภท จึงขอให้เจ้าหน้าที่ตำรวจพิจารณาประกอบการพิจารณาคดี
พนักงานสอบสวนทำหนังสือขอความอนุเคราะห์โรงพยาบาลสวนปรุงตรวจสุขภาพจิตของ ‘ชัยชนะ’ ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ผู้ต้องหาอาศัยอยู่
หลัง‘ชัยชนะ’ ได้รับการปล่อยตัวจากการฝากขังเขาจะต้องเดินทางไปตรวจสุขภาพจิต เพื่อใช้ประกอบสำนวนคดีต่อไป
เนื่องจากพนักงานสอบสวนประสงค์จะฝากขัง 'ชัยชนะ' และวันที่ 17 กันยายนไม่สามารถฝากขังได้ทัน 'ชัยชนะ' จึงถูกควบคุมตัวไว้ที่สภ.สุไหงโก-ลก หนึ่งคืน
18 กันยายน 2564
พนักงานสอบสวนยื่นคำร้องขอฝากขัง ‘ชัยชนะ’ ต่อศาลจังหวัดนราธิวาส ผ่านระบบวิดีโอคอนเฟอเรนซ์ เป็นเวลา 12 วัน อ้างว่าการสอบสวนยังไม่เสร็จสิ้น ยังต้องสอบสวนพยานอีกสี่ปาก หากผู้ต้องหาขอปล่อยตัวชั่วคราวพนักงานสอบสวนขอคัดค้านเนื่องจากเกรงว่า ผู้ต้องหาจะหลบหนี
ศาลจังหวัดนราธิวาสมีคำสั่งอนุญาตให้ฝากขังผู้ต้องหา ทนายความยื่นคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราวระหว่างการสอบสวน โดยใช้เงิน 150,000 บาท จากกองทุนราษฎรประสงค์วางต่อศาล โดยศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวผู้ต้องหา
8 ธันวาคม 2564
อัยการมีความเห็นสั่งฟ้องคดี
นัดสืบพยาน โจทก์ จำเลย
13 ธันวาคม 2564
นัดสอบคำให้การ
ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชนรายงานว่า ‘ชัยชนะ’และญาติของเขาแถลงต่อศาลถึงอาการป่วยจิตเภท โดยมีประวัติการเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลลี้ และโรงพยาบาลลำพูนมาก่อน
ศาลจึงแจ้งคู่ความว่า เพื่อให้ได้ความแน่ชัดเรื่องความสามารถในการต่อสู้คดี จึงให้ส่งตัวจำเลยไปตรวจที่โรงพยาบาลสวนปรุง เพื่อให้โรงพยาลรายงานผลตรวจและความเห็นของแพทย์กลับมา ภายใน 90 วัน นับแต่วันเข้ารับการรักษา
20 เมษายน 2565
ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชนรายงานว่า ศาลจังหวัดนราธิวาสแจ้งว่าได้รับความเห็นของแพทย์โรงพยาบาลสวนปรุงแล้ว ซึ่งแพทย์มีความเห็นว่า 'ชัยชนะ'สามารถต่อสู้คดีได้ ทำให้กระบวนพิจารณาคดีดำเนินต่อไป
ฝ่ายจำเลยแถลงว่า ขณะนี้ได้แต่งตั้งทนายความแล้ว แต่เนื่องจากทนายความติดว่าความที่ศาลอื่น แต่ทางจำเลยได้เตรียมคำให้การที่ประสงค์จะให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา มายื่นต่อศาลแล้ว
จำเลยยังแถลงต่อศาลได้ว่า การเดินทางมาต่อสู้คดีนี้ จำเลยต้องเดินทางมาจากจังหวัดลำพูน ซึ่งเป็นเรื่องลำบากสำหรับจำเลยอย่างยิ่ง ทั้งจำเลยยังมีปัญหาสุขภาพ การเดินทางไกลยิ่งส่งผลกระทบต่อสุขภาพที่ทรุดโทรม จึงขอให้ศาลสามารถพิจารณาคดีนี้ลับหลังจำเลย และให้ทนายความที่จำเลยแต่งตั้งดำเนินการต่อสู้คดีต่อไป
ศาลแจ้งจำเลยว่า สามารถอนุญาตให้พิจารณาคดีลับหลังจำเลยได้เฉพาะในนัดตรวจพยานหลักฐาน แต่จำเลยยังต้องเดินทางมาศาลในวันนัดสืบพยานโจทก์และจำเลยต่อไป
17 พฤษภาคม 2565
นัดตรวจพยานหลักฐาน
นัดสืบพยานโจทก์ จำเลย
1 - 4 พฤศจิกายน 2565
นัดสืบพยานโจทก์ จำเลย
21 ธันวาคม 2565
นัดฟังคำพิพากษา
ศาลจังหวัดนราธิวาสพิพากษายกฟ้อง 'ชัยชนะ' โดยให้เหตุผลว่าโจทก์ไม่อาจพิสูจน์ได้ว่าจำเลยเป็นเจ้าของหรือผู้ใช้เฟซบุ๊กที่เป็นเหตุแห่งคดีและมีพยานผู้เชี่ยวชาญเบิกความยืนยันว่าข้อมูลส่วนตัวที่อยู่บนอินเทอร์เน็ตสามารถนำมาดัดแปลงแก้ไขได้ พยานหลักฐานจึงมีเหตุให้สงสัยตามสมควร ต้องยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลย
คำพิพากษา
สรุปคำพิพากษาศาลชั้นต้น
คดีนี้มีปัญหาต้องวินิจฉัยว่าจำเลยเป็นเจ้าของบัญชีเฟซบุ๊กและเป็นผู้นำเข้าข้อมูลตามฟ้องหรือไม่
จากการสืบพยานได้ข้อเท็จจริงว่า บัญชีเฟซบุ๊กที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดใช้รูปภาพและชื่อของจำเลยจริง
แต่โจทก์ไม่สามารถนำสืบได้ว่าจำเลยเป็นผู้ใช้งานหรือเป็นเจ้าของบัญชีเฟซบุ๊กดังกล่าวจริง ทั้งผู้เชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์ที่เป็นพยานจำเลยก็เบิกความว่า ข้อมูลส่วนตัวที่ถูกเผยแพร่อยู่บนอินเทอร์เน็ต สามารถถูกนำไปตัดต่อ ปลอมแปลงเป็นภาพและข้อมูลเท็จได้
ซึ่งจำเลยเคยให้การในชั้นสอบสวนไว้ว่า เดิมทีมีเฟซบุ๊กของตัวเองอยู่แล้วและได้โพสต์ข้อมูลส่วนตัวไว้ นอกจากนั้นจากการตรวจสอบโทรศัพท์ของจำเลยก็ไม่พบว่ามีประวัติการเข้าถึงเฟซบุ๊กที่เป็นปัญหาในคดีนี้
อีกทั้ง จำเลยให้การปฏิเสธตลอดมาตั้งแต่ชั้นจับกุมจนถึงชั้นพิจารณา ประกอบกับจำเลยมีอาการทางจิต จึงต้องยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลย พิพากษายกฟ้อง
