ฐานข้อมูลคดี

ตามคำฟ้องของอัยการระบุว่า วันที่ 6 ธันวาคม 2563 ที่หัวถนนลาดหญ้า ใกล้กับวงเวียนใหญ่ จำเลยได้ปราศรัยตั้งคำถามถึงระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขในปัจจุบัน, การลงพระปรมาภิไธยรับรองการรัฐประหารและการปฏิรูปโครงสร้างของประเทศ เนื้อหาที่จำเลยปราศรัยไม่ใช่เป็นการแสดงความคิดเห็นหรือเป็นข้อความโดยสุจริต แต่เป็นการใส่ความรัชกาลที่สิบต่อประชาชนที่มาชุมนุมและผู้ที่รับฟังการปราศรัยผ่านช่องทางอื่นๆ ทำให้บุคคลที่สามเข้าใจว่า “พระองค์เป็นบุคคลไม่ดี ไม่เคารพกฎหมาย ไม่ต้องปฏิบัติตามกฎหมาย ทำสิ่งที่กฎหมายบัญญัติไว้ว่าเป็นความผิดก็ไม่ต้องรับผิดใดๆ และสามารถกระทำการใดๆเกินกว่าที่กฎหมายจะบังคับได้” และรัชกาลที่ 9 “ทรงสนับสนุน อนุญาต ยอมรับหรือรู้เห็นเป็นใจให้มีการทำรัฐประหารและปกครองระบอบเผด็จการ โดยทรงลงนาม (เซ็น) ยินยอมให้มีการรัฐประหารเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๕๗” 

 

อันเป็นความเท็จและเป็นการจาบจ้วง ดูหมิ่น ใส่ความ หมิ่นประมาท หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ โดยประการที่น่าจะทำให้พระองค์เสื่อมเสียพระเกียรติ ถูกดูหมิ่นเกลียดชังจากบุคคลที่สาม ที่ได้รับฟังเสื่อมศรัทธาไม่เคารพต่อพระมหากษัตริย์