- เว็บไซต์ไอลอว์
- ศูนย์ข้อมูลฯ
ฐานข้อมูลคดี
ชื่อคดี
การชุมนุมค้านการสร้างโรงไฟฟ้าหนองแซง-บ่อขยะ
ผู้ต้องหา
นายคูณทวี ภาวรรณ์
สถานะคดี
คำอธิบายสถานะคดี ภาษาไทย
ชั้นศาลฎีกา
สถานะผู้ต้องหา
รอลงอาญา
ข้อหา / คำสั่ง
อื่นๆ (ป.อาญา ม. 229, พ.ร.บ.ทางหลวงฯ ม.39,71, พ.ร.บ.ควบคุมการโฆษณาฯ ม.3,4,9 พ.ร.บ.จราจรทางบก ม.54,148)
เนื้อหาคดีโดยย่อ
จำเลย 5 คนถูกกล่าวหาว่าเป็นแกนนำการชุมนุมปิดถนนพหลโยธิน เพื่อคัดค้านการก่อสร้างโรงไฟฟ้าหนองแซง-บ่อขยะ ตำรวจตั้งข้อหาก่อให้เกิดอันตรายกับประชาชน กีดขวางทางหลวง และใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต ศาลชี้ว่าเสรีภาพการชุมนุมต้องไม่ละเมิดกฎหมายอื่น จำเลยมีความผิดให้รอลงอาญา
ข้อเท็จจริงเบื้องต้น
ภูมิหลังผู้ต้องหา
นายคูณทวี ภาวรรณ์ จำเลยที่ 1 และนายนพพล น้อยบ้านโง้ง จำเลยที่ 2 เป็นผู้ได้รับผลกระทบจากการก่อสร้างบ่อขยะของบริษัท แบตเตอร์เวิล์ดกรีน จำกัด ซึ่งตั้งอยู่บริเวณหมู่ที่ 8 ตำบลห้วยแห้ง ตำบลหนองปลาไหล ตำบลกุดนกเป้า อำเภอแก่งคอย จังหวัดสระบุรี
นายตี๋ ตรัยรัตนแสงมณี จำเลยที่ 3 และนายสมคิด ดวงแก้ว จำเลยที่ 4 เป็นผู้ได้รับผลกระทบจากการก่อสร้างโรงไฟฟ้าในเขตอำเภอหนองแซง จังหวัดสระบุรี
นางสาววัชรี เผ่าเหลืองทอง จำเลยที่ 5 หรือ "ปุ้ม" เป็นนักเคลื่อนไหวด้านพลังงานทางเลือก เป็นอดีตผู้ประสานงานกลุ่มศึกษาพลังงานทางเลือกเพื่ออนาคต-AEPS ทำงานกับชาวบ้านผู้ได้รับผลกระทบจากโครงการขนาดใหญ่ เคยเป็นที่ปรึกษาสมัชชาคนจน และทำงานเคียงคู่กับ วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์ หรือ "มด" ซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว
พนักงานอัยการจังหวัดสระบุรี
ข้อกล่าวหา
อื่นๆ (ปิดกั้นทางหลวง ทำให้เกิดอันตรายแก่ประชาชน ใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต)
-
รูปแบบการจำกัดเสรีภาพ
การดำเนินคดี
-
ประเภทสื่อ
การชุมนุมสาธารณะ
-
จังหวัด
สระบุรี
-
หมายเลขคดีดำ
เลขคดีดำคือเลขที่ศาลออกเมื่อประทับรับฟ้องคดี
No: 4242,4512/2552 วันที่: 2009-09-24 -
หมายเลขคดีแดง
คำอธิบายดคีแดง ภาษาไทย
No: 4127,4128/2554 วันที่: 2011-10-05
รายละเอียดการกระทำตามข้อกล่าวหา
วันที่ 24-25 กันยายน 2552 ชาวบ้านประมาณ 200 คนรวมตัวกันชุมนุมเพื่อคัดค้านการก่อสร้างโรงไฟฟ้าและเรียกร้องให้มีการแก้ไขปัญหาจากบ่อขยะ โดยปิดกั้นถนนพหลโยธิน หรือทางหลวงหมายเลข 1 ช่วงระหว่างกิโลเมตรที่ 98 ถึง 99 ใช้ยางรถยนต์เก่าหลายเส้นวาง นำรถยนตร์กระบะส่วนตัวมาจอด กางเต้นท์ขวางถนน และใช้เครื่องเสียงปราศรัย เป็นการกีดขวางเส้นทางการจราจรในประการที่น่าจะทำให้เกิดอันตายหรือเสียหายแก่ยานพาหนะและบุคคลอื่น ชาวบ้านที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นแกนนำในการชุมนุมถูกออกหมายจับ จำนวน 6 คน และถูกดำเนินคดีที่ศาลจังหวัดสระบุรีด้วยข้อหาทำให้เกิดอันตรายแก่ประชาชน ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 229 ปิดกั้นทางหลวง ตามพระราชบัญญัติทางหลวงฯ มาตรา 54,148 และใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต ตามพระราชบัญญัติควบคุมการโฆษณา โดยใช้เครื่องขยายเสียงฯ มาตรา 3,4,9
โจทก์ฟ้องจำเลยแยกเป็นสองคดี คือ คดีหมายเลขดำที่ 4242/2552 และคดีหมายเลขดำที่ 4512/2552 ต่อมาศาลจังหวัดสระบุรีให้พิจารณารวมเป็นคดีเดียวกัน
ความเคลื่อนไหวคดี
สืบเนื่องจากบริษัท กัลฟ์เจพี เอ็น เอส จำกัด เริ่มดำเนินโครงการก่อสร้างโรงไฟฟ้าขนาด 1,600 เมกะวัตต์ ซึ่งเป็นโรงไฟฟ้าเอกชนที่ใหญ่เป็นอันดับสองของประเทศ ในพื้นที่ ต.หนองกบ อำเภอหนองแซง จ.สระบุรี และในพื้นที่ ต.หนองน้ำใน อ.ภาชี จ.พระนครศรีอยุธยา โดยซื้อที่ดินตั้งแต่ปี 2550 โดยชุมชนในพื้นที่ไม่ได้รับทราบข้อมูลมาก่อน
เมื่อชุมชนรอบพื้นที่ตั้งโรงไฟฟ้าทราบว่าจะมีการขออนุญาตประกอบกิจการโรงไฟฟ้าในพื้นที่ของตนก็คัดค้านโครงการดังกล่าวอย่างหนักมาตั้งแต่รับทราบข้อมูลในปี 2551 โดยประชาชนเห็นว่า ที่ตั้งโรงไฟฟ้าเป็นพื้นที่ที่ไม่เหมาะสมเนื่องจากเป็นพื้นที่เกษตรที่อุดมสมบูรณ์อยู่ในเขตชลประทาน อยู่ใกล้แหล่งชุมชน และพื้นที่ดังกล่าวอยู่ระหว่างรอการประกาศให้เป็นพื้นที่อนุรักษ์ชนบทและเกษตรกรรมตามกฎหมายผังเมืองซึ่งจะห้ามสร้างโรงไฟฟ้าในพื้นที่ หากมีการประกอบกิจการโรงไฟฟ้าในพื้นที่ย่อมก่อให้เกิดผลกระทบทั้งต่อสภาพแวดล้อม อาชีพ สุขภาพและขัดต่อร่างผังเมืองรวมจังหวัดสระบุรีอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ อีกทั้งการดำเนินโครงการของบริษัทและหน่วยงานรัฐที่เกี่ยวข้องก็มีปัญหาเรื่องความโปร่งใสและขาดการมีส่วนร่วมมาตั้งแต่ต้น
ประชาชนในพื้นที่อำเภอหนองแซง จ.สระบุรี และ อ.ภาชี จ.พระนครศรีอยุธยา รวมตัวกันในนาม เครือข่ายอนุรักษ์วิถีเกษตรกรรม เพื่อรณรงค์คัดค้านการก่อสร้างโรงไฟฟ้ามาตั้งแต่ริเริ่มโครงการในปี 2551 จวบจนปัจจุบัน โดยดำเนินการในหลายรูปแบบ เช่น รณรงค์ให้ความรู้แก่ประชาชนในชุมชนเกี่ยวกับผลกระทบของโรงไฟฟ้ายื่นหนังสือร้องเรียนต่อหน่วยงานรัฐที่เกี่ยวข้อง ฟ้องคดีต่อศาลปกครองเพื่อเพิกถอนใบอนุญาตโรงไฟฟ้าและให้ประกาศใช้ผังเมืองรวมจังหวัดสระบุรี ฯลฯ
อย่างไรก็ตามท่ามกลางกระแสการคัดค้านดังกล่าว บริษัทฯ และหน่วยงานรัฐที่เกี่ยวข้องยังคงพิจารณาอนุมัติอนุญาตโรงไฟฟ้าต่อไปจนกระทั่งมีการออกใบอนุญาตประกอบกิจการโรงงานผลิตพลังงานไฟฟ้าเมื่อ 17 มิถุนายน 2553 และใบอนุญาตผลิตไฟฟ้าใน วันที่ 1 พฤศจิกายน 2554 โดยบริษัทฯ เริ่มเข้าดำเนินการก่อสร้างเมื่อเดือน พฤศจิกายน 2553
ทั้งนี้ แม้จะมีการฟ้องร้องในศาลปกครอง และร่างกฎกระทรวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวมจังหวัดสระบุรีได้มีการประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว แต่เมื่อศาลปกครองยังไม่มีคำพิพากษาชี้ขาด ประกอบกับข้อกล่าวอ้างที่ว่า หน่วยงานรัฐได้พิจารณาอนุมัติการก่อสร้างโรงไฟฟ้าอนุญาตก่อนที่ร่างกฎกระทรวงเรื่องผังเมือง จะประกาศในราชกิจจานุเบกษา ร่างดังกล่าวจึงยังไม่มีผลบังคับในทางกฎหมาย อันเป็นเหตุให้ใบอนุญาตออกโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว ส่งผลให้บริษัทฯ ยังสามารถดำเนินการก่อสร้างโรงไฟฟ้าต่อไป
24-25 กันยายน 2552
ชาวบ้านประมาณ 200 คนรวมตัวกันชุมนุมปิดถนนพหลโยธิน ทางหลวงหมายเลข 1 บริเวณกิโลเมตรที่ 98-99 เพื่อคัดค้านการก่อสร้างโรงงานไฟฟ้าและเรียกร้องให้มีการแก้ไขปัญหาจากบ่อขยะ ผู้ชุมนุมประกอบด้วย กลุ่มผู้ได้รับความเดือดร้อนรำคาญจากบ่อขยะใน 3 ตำบล คือ หนองปลาไหล ห้วยแห้ง และกุดนกเป้า และกลุ่มผู้คัดค้านการก่อสร้างโรงไฟฟ้าหนองแซง โดยชาวบ้านเรียกร้องให้แก้ปัญหาเรื่องกลิ่นของบ่อขยะ และให้ยกเลิกโครงการโรงไฟฟ้าหนองแซง ในการชุมนุมเรียกร้องครั้งนี้ชาวบ้านต้องการเจรจากับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม ซึ่งเป็นผู้มีอำนาจยกเลิกโครงการโรงไฟฟ้า แต่สุดท้าย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรมก็ไม่ได้ลงมาเจรจาด้วย
กลุ่มผู้ชุมนุมได้สลายการชุมนุมเมื่อช่วงบ่ายของวันที่ 25 กันยายน 2552 ต่อมาชาวบ้านที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นแกนนำในการชุมนุม 6 คน ถูกออกหมายจับ ทั้งนี้หมายจับลงวันที่ 24 กันยายน 2552
5 ตุลาคม 2554
ศาลจังหวัดสระบุรี มีคำพิพากษา ใจความสรุปได้ว่า
เนื่องจากเหตุคดีนี้เกิดเวลากลางวันและลักษณะการชุมนุมครั้งนี้มีลักษณะต่อเนื่องยาวนาน ทั้งก่อนเกิดเหตุยังเคยมีการชุมนุมและเรียกร้องต่อหน่วยงานต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง จึงเชื่อโดยปราศจากข้อสงสัยว่า พยานโจทก์จดจำจำเลยทั้ง 5 ได้ พยานโจทก์เบิกความเป็นลำดับสอดคล้องกัน และเป็นเจ้าพนักงานรัฐซึ่งไม่มีเหตุโกรธเคืองกับจำเลยทั้ง 5 มาก่อน จึงรับฟังได้ว่า จำเลยทั้ง 5 พูดปราศรัยผ่านเครื่องขยายเสียงตามที่พยานโจทก์เบิกความจริง
การปิดถนนไม่อาจกระทำคนเดียวได้ ต้องอาศัยความร่วมมือจากผู้มีอุดมการณ์หรือจุดประสงค์เดียวกัน ซึ่งก่อนการชุมนุม จำเลยทั้ง 5 กับพวกเคยทำหนังสือร้องเรียน ชุมนุมหน้าศาลากลาง ประกอบกับสถานที่เกิดเหตุเป็นถนนสาธารณะ ห่างจากบ่อขยะ โรงไฟฟ้า และหน่วยงานราชการที่อ้างว่าต้องการพบเพื่อแจ้งความเดือดร้อน จึงเชื่อว่ามีการนัดหมายกันมาก่อน โดยมีเจตนาชุมนุมร่วมกันมาแต่ต้นที่จะชุมนุมปิดถนนเพื่อสร้างความเดือดร้อนโดยหวังเพิ่มอำนาจในการต่อรองกับหน่วยงานของรัฐ ดังนั้น แม้ฟังไม่ได้ว่าจำเลยทั้ง 5 เป็นผู้นำรถยนต์มาจอด นำเต็นท์มากาง หรือนำยางมาวาง แต่เมื่อพวกของจำเลยเป็นคนกระทำ ถือว่าจำเลยทั้ง 5 เป็นตัวการร่วมในการกระทำดังกล่าว
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 229 มุ่งคุ้มครองความปลอดภัยของสาธารณะโดยไม่ต้องการผลว่าจะเกิดอันตรายหรือไม่ ดังนั้น เมื่อสถานที่เกิดเหตุเป็นถนนสายหลัก มีรถวิ่งเร็วเป็นจำนวนมาก และเมื่อชุมนุม ตำรวจก็ต้องเอากรวยมากั้นเพื่อป้องกันอันตรายที่อาจเกิดกับผู้ชุมนุมและผู้ใช้ทาง ทำให้เชื่อว่าการชุมนุมน่าจะเป็นอันตราย
ส่วนความผิดฐานใช้เครื่องขยายเสียง ปรากฏว่าไม่ได้ขออนุญาต การชุมนุมและการใช้เครื่องขยายเสียงจึงเป็นความผิด
การชุมนุมโดยสงบปราศจากอาวุธที่จะได้รับความคุ้มครองตามรัฐธรรมนูญต้องไม่เป็นการผิดกฎหมายอื่น แต่การกระทำของจำเลยเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญาและพระราชบัญญัติทางหลวง จึงพิพากษาว่า จำเลยทั้งห้า มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 229, 83 พ.ร.บ. ทางหลวง พ.ศ. 2535 มาตรา 39,71 พ.ร.บ.จราจรทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 54 วรรคสอง และมาตรา 148 พ.ร.บ.ควบคุมการโฆษณาโดยใช้เครื่องขยายเสียง พ.ศ. 2493 มาตรา 4 วรรคหนึ่ง มาตรา 9 วรรคหนึ่ง
เนื่องจากเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน โดยความผิดฐานกระทำด้วยประการใดๆ ให้ทางสาธารณะอยู่ในลักษณะอันน่าจะเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่การจราจร กับฐานกระทำการปิดกั้นทางหลวงในลักษณะที่อาจเกิดอันตรายหรือเสียหายแก่ยานพาหนะ และฐานจอดรถกีดขวางทางจราจร เป็นกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบท ให้ลงโทษบทหนักสุด จำคุกคนละ 1 ปี ปรับ 6,000 บาท และลงโทษฐานใช้เครื่องขยายเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต ปรับคนละ 200 บาท
รวมลงโทษจำคุกคนละ 1 ปี ปรับ 6,200 บาท โทษจำคุกให้รอการลงโทษ กำหนดคนละ 2 ปี คุมประพฤติคนละ 1 ปี ทำงานบริการสังคมคนละ 48 ชั่วโมง
หลังศาลชั้นต้นมีคำพิพากษา จำเลยยื่นอุทธรณ์ต่อศาลอุทธรณ์ ต่อมาศาลอุทธรณ์มีคำพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น จำเลยยื่นฎีกา
24 ตุลาคม 2556
เวลา 9.30 น. ที่ห้องพิจารณาคดี 5 ศาลจังหวัดสระบุรีนัดอ่านคำพิพากษา วันนี้จำเลยที่ 3, 4 และ 5 มาศาล พร้อมทนายความจำเลยที่ 5 และชาวบ้านที่มาให้กำลังใจประมาณ 20 คน ส่วนจำเลยที่ 1 และที่ 2 ซึ่งพอใจผลคำพิพากษาไม่ได้ยื่นอุทธรณ์จึงไม่ได้มาศาล
ศาลอ่านคำพิพากษาศาลฎีกา สรุปใจความได้ว่า คดีนี้มีปัญหาข้อกฎหมายต้องวินิจฉัยว่า การชุมนุมของจำเลยได้รับความคุ้มครองตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยมาตรา 63 หรือไม่ ซึ่งศาลฎีกาต้องวินิจฉัยปัญหาดังกล่าวโดยอาศัยข้อเท็จจริงจากที่ยุติแล้วในชั้นศาลอุทธรณ์ ซึ่ง ข้อเท็จจริงคดีนี้สรุปได้ว่า การกระทำของจำเลยเป็นการปิดถนน เอารถยนต์มาจอดกีดขวาง ในลักษณะน่าจะเกิดอันตรายแก่ผู้อื่น เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 229 และพ.ร.บ.ทางหลวง จึงไม่ใช่การชุมนุมโดยสงบ จึงไม่ได้รับความคุ้มครองตามรัฐธรรมนูญ ทั้งไม่เคยมีคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญมาก่อนว่ากฎหมายดังกล่าวขัดกับรัฐธรรมนูญ
ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ให้ลงโทษจำคุกคนละ 1 ปี ปรับ 6,200 บาท โทษจำคุกให้รอการลงโทษ กำหนดคนละ 2 ปี คุมประพฤติคนละ 1 ปี ทำงานบริการสังคมคนละ 48 ชั่วโมง
ข้อมูลเพิ่มเติม
คดีปกครองที่เกี่ยวข้อง
1. คดีหมายเลขดำที่ 1454/2553
คดีนี้เครือข่ายอนุรักษ์วิถีเกษตรกรรม ยื่นฟ้องคณะกรรมการกำกับกิจการพลังงาน, คณะกรรมการผู้ชำนาญการพิจารณารายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อมด้านโรงไฟฟ้าพลังความร้อน และ บริษัท พาวเวอร์ เจเนอเรชั่น ซัพพลาย จำกัด(ปัจจุบันคือ บริษัท กัลฟ์ เจพีเอนเอส จำกัด) เพื่อขอให้ศาลมีคำพิพากษาเพิกถอนใบอนุญาตประกอบกิจการโรงไฟฟ้า และมติของคณะกรรมการผู้ชำนาญการวิเคราะห์รายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม (คชก.) ที่เห็นชอบรายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม (EIA) โดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย เนื่องจาก
- ไม่เปิดโอกาสให้ประชาชนผู้ได้รับผลกระทบได้มีโอกาสเข้าโต้แย้งและชี้แจงเหตุแห่งความไม่ถูกต้องเหมาะสมของโครงการ
- อาศัยมติเห็นชอบรายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม (EIA) ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายเป็นฐานในการออกใบอนุญาต
- ออกใบอนุญาตในทำเลที่ตั้งที่ไม่เหมาะสมต่อการประกอบกิจการโรงงานไฟฟ้า เพราะ เป็นพื้นที่เกษตรกรรมและที่อยู่อาศัย อันขัดต่อกฎกระทรวงฉบับที่ 2 (พ.ศ.2535) ออกตามความของ พ.ร.บ.โรงงาน พ.ศ.2535
- ออกใบอนุญาตโดยสอบถามความเห็นและพิจารณาความเห็นจากกรมโรงงานอุตสาหกรรมเพียงหน่วยงานเดียว โดยไม่มีการแสวงหาข้อเท็จจริงหรือความเห็นจากหน่วยงานรัฐอื่นๆ ให้เพียงพอ
- ออกใบอนุญาตไปโดยขัดกับหลักความได้สัดส่วน เพราะเป็นมาตรการที่ไม่จำเป็น และเป็นมาตรการที่ก่อให้เกิดผลเสียหายต่อประชาชน ชุมชนและประโยชน์สาธารณะมากกว่าประโยชน์ที่เอกชนรายเดียวได้รับ
31 มกราคม 2556 ศาลปกครองกลางนัดฟังคำพิพากษา
ศาลปกครองพิจารณาว่า กระบวนการออกใบอนุญาตประกอบกิจการฯ ของ กกพ.เป็นไปตามกฎหมาย โดยที่ตั้งไม่ขัดต่อกฎกระทรวง ตาม พ.ร.บ.โรงงาน พ.ศ.2553 และร่างกฎกระทรวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวมจังหวัดสระบุรี พ.ศ. ... ยังไม่ประกาศบังคับใช้ การพิจารณาอนุญาตหรือไม่อนุญาตต้องปฏิบัติตามกฎหมายอื่นที่เกี่ยวของและบังคับใช้อยู่ในขณะนั้น นอกจากนี้ โครงการโรงไฟฟ้าดังกล่าวเป็นโรงไฟฟ้าที่มีกำลังการผลิต 1,600 เมกกะวัตต์ จึงไม่ใช่โครงการที่อาจก่อให้เกิดผลกระทบต่อชุมชนอย่างรุนแรง จึงไม่ต้องจัดทำรายงานผลกระทบ (EHIA) เพิ่มเติม ตามมาตรา 67 วรรค 2 ของรัฐธรรมนูญ
ศาลปกครอง ระบุด้วยว่า การพิจารณาให้ใบอนุญาตนั้นนอกจากต้องคำนึงถึงสิทธิผู้ฟ้องคดีทั้ง 61 คนที่จะอนุรักษ์ บำรุงรักษา และใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม และความหลากหลายทางชีวภาพ รวมทั้งคุ้มครอง ส่งเสริม และรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมเพื่อให้ดำรงชีพอยู่ได้อย่างปกติ แล้วยังต้องคำนึงถึงสิทธิของบริษัทเอกชนผู้ดำเนินโครงการ รวมทั้งต้องคำนึงถึงการมีส่วนได้ส่วนเสียของทั้งสองฝ่าย ตลอดจนคำนึงถึงประโยชน์สาธารณะที่จะได้จากการมีเสถียรภาพทางพลังงานไฟฟ้าสำรองสำหรับความต้องการพลังงานไฟฟ้าที่เพิ่มขึ้นด้วย จึงไม่สามารถจำกัดสิทธิไม่ให้สร้างโรงไฟฟ้าได้
ส่วนเรื่องผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นนั้น มีการระบุปัญหาไว้ในรายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม (EIA) อยู่แล้ว ซึ่งผู้ประกอบกิจการต้องถือปฏิบัติในการป้องกันผลกระทบ โดยชุมชนสามารถตรวจสอบคุณภาพน้ำทิ้งทุกจุดได้ตลอดเวลา
นอกจากนั้น การประกอบกิจการโรงไฟฟ้าดังกล่าวเป็นโรงไฟฟ้าพลังงานความร้อนร่วมที่ใช้ก๊าซธรรมชาติเป็นเชื้อเพลิงหลัก ซึ่งในประเทศไทยมีการก่อสร้างมาแล้วหลายแห่ง เช่น โรงไฟฟ้าวังน้อย จ.พระนครศรีอยุธยา โรงไฟฟ้าบางปะกง จ.ฉะเชิงเทรา โรงไฟฟ้าน้ำพอง จ.ขอนแก่น โรงไฟฟ้าราชบุรี และโรงไฟฟ้าพระนครใต้ ไม่ปรากฏว่าก่อให้เกิดความเสียหายต่อทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม หรือประชาชนที่อยู่ใกล้เคียง โดยโรงไฟฟ้าดังกล่าวสามารถอยู่ร่วมกับชุมชนได้
2. คดีหมายเลขดำที่ 495/2553 คดีหมายเลขแดงที่ 30/2556
คดีนี้ นายบุญชู วงษ์อนุ และชาวบ้านกลุ่มอนุรักษ์วิถีชีวิตเกษตรกรรม อำเภอหนองแซง จังหวัดสระบุรี ยื่นฟ้องรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย, กรมโยธาธิการและการผังเมือง, เจ้าพนักงานการผัง โดยผู้ว่าราชการจังหวัดสระบุรี และคณะกรรมการผังเมือง ในฐานละเลยต่อหน้าที่หรือปฏิบัติหน้าที่ล่าช้าเกินสมควร ในการประกาศใช้ผังเมืองรวมจังหวัดสระบุรี และไม่ประกาศกำหนดห้ามการใช้ประโยชน์ที่ดินที่ขัดต่อร่างผังเมืองรวมจังหวัดสระบุรี ในระหว่างที่ยังไม่มีการประกาศใช้ผังเมืองรวม เพื่อขอให้ศาลพิพากษาให้ผู้ถูกฟ้องประกาศใช้ผังเมืองรวมจังหวัดสระบุรี
การใช้เวลาในการจัดทำผังเมืองรวมจังหวัดสระบุรี จนถึงวันฟ้อง นานกว่า 7 ปี ได้ทำให้มีการอนุญาตให้ก่อสร้างโรงไฟฟ้าในพื้นที่อำเภอหนองแซง ซึ่งผังเมืองกำหนดให้เป็นพื้นที่อนุรักษ์ชนบทและเกษตรกรรม ที่มีข้อกำหนดห้ามสร้างโรงงานทุกประเภท เช่น โรงไฟฟ้า เว้นแต่โรงงานขนาดเล็กตามที่กำหนดไว้ในบัญชีท้ายร่างกฎกระทรวงฯ
ทั้งนี้ ระหว่างที่คดีอยู่ในการพิจารณาของศาลปกครองกลาง กฎกระทรวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวมจังหวัดสระบุรี ได้ถูกประกาศในราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันที่ 13 มกราคม 2555 เป็นเหตุให้ศาลปกครองมีคำสั่งจำหน่ายคดีนี้ออกจากสารบบความ เมื่อวันที่ 16 มกราคม 2556 และไม่ได้พิจารณาว่า การใช้เวลาในการจัดทำผังเมืองกว่า 9 ปีนี้ เป็นการละเลยต่อหน้าที่หรือปฏิบัติหน้าที่ล่าช้าเกินสมควรของหน่วยงานรัฐหรือไม่
อ้างอิง
‘ยกฟ้อง’ คดีเพิกถอน ‘ใบอนุญาตโรงไฟฟ้าหนองแซง’ ชาวบ้านเตรียมอุทธรณ์ต่อ, เว็บไซต์ประชาไท, 31 มกราคม 2556 (เข้าถึงเมื่อ 22 ตุลาคม 2556)
